Zasięg działania: Keronia, Wirginia, Kresy Północne, Wega.
Główna siedziba: Gryfie Gniazda - Góry Przodków, wschodnie szczyty.
Dzikie gryfy: Góry Przodków - zachodnie najwyższe szczyty.
Struktura:
     - Błysk - przywódczyni
     - Jarel Poczciwy - prawa ręka
     - Jeźdźcy 
     - Czyściciele
Założenie: 2 rok Wieku Burz.
Założyciel: Jormund Knor.

Siedziba:
   Dom jeźdźców gryfów znajduje się na terenie Gór Przodków, przy wschodnich szczytach. Lokalizacja nie jest przypadkowa, bowiem dzikie, nieokiełznane gryfy mieszkają po zachodniej stronie, a i te oswojone najlepiej czują się w wysokich partiach, ponad chmurami, w skalnych pieczarach, z dala od świata.
   Jeźdźcy nazywają swój dom Gryfimi Gniazdami; w skalnych ścianach, w wierzchołkach gór, w pieczarach i jaskiniach stworzyli dla siebie i swoich bestii dom. Tam żyją, mieszkają i szkolą gryfy. Nie mają innego domu, a jeźdźcy są ich rodziną.

Idea:
   - wykradanie gryfich jaj przez uczniów i oswajanie ich muzyką zaraz po wykluciu; stworzenie więzów i partnerstwa z bestią, które w przyszłości zaowocują zaufaniem i współpracą. Gryf odpowiednio traktowany przywiązuje się do jeźdźca, a gdy go straci, odlatuje w nieznane nie mogąc znieść rozłąki.
   - jaja wykrada się z różnych gniazd, od różnych gryfów, tylko trzy do roku, dla trzech jeźdźców. Błysk zarządziła, że w bractwie nie może być zbyt wielu osób, a i zbyt wielu jaj nie można zabierać.
   - jako bractwo, jako najemnicy jeźdźcy przyjmują zlecenia z całej Keronii i ościennych państw. Jarel rozdziela je pomiędzy nich i tak naprawdę od niego i od Błysk zależy, czy dana prośba zostanie zrealizowana. Błysk kultywując tradycje ojca, nie zniża się do przyjmowania zleceń niehonorowych, podłych i szkodzących Keronii. Jako patriotka nie współpracuje z tymi, którzy szkodzą Keronii. Za to chętnie pomaga ruchowi oporu.

Struktura:
   Błysk, nazwana przez ojca Arkaną, córka Jormunda, od pięciu lat przywódczyni jeźdźców gryfów. Kobieta po trzydziestce o długich, jasnych włosach. Ostoja spokoju, rozważna i mądra przywódczyni, chociaż czasami zbyt dumna i ufna w umiejętności podopiecznych. Jako najwyższa głową wśród jeźdźców, nosi we włosach spinkę z piór gryfów.
   Jarel Poczciwy prawa ręka Błysk, doradca, przełożony jeźdźców. Często nazywany Nauczycielem. To przez niego przechodzą zlecenia, to on dobiera gryfie drużyny do konkretnych zadań, a gdy należy informuje o tym i Błysk.
   Jormund Knor człowiek w kwiecie wieku, o dobrotliwej, ale zniszczonej twarzy, dużych dłoniach, błękitnych oczach, zawsze z uśmiechem na ustach, zawsze krok przed innymi, o łagodnym charakterze i ciętym humorze - taki Jormund był pięć lat temu, takim go zapamiętali najstarsi jeźdźcy. Teraz człowiek, którego wszędzie było pełno, który założył najemnych jeźdźców gryfów, był cieniem samego siebie. Nic w nim nie było już takie, jak kiedyś. Stłamszony przez chorobę, pozbawiony sił, zmizerniał i wychudł. Stał się tak słaby, że najprostsze czynności sprawiały mu trudności - zaległ w łożu i chodzić i mówić już nie dawał rady. Uzdrowiciele mówią, że nie ma dla niego ratunku. Choroba wyniszcza jego ciało, a on sam czeka na śmierć. Z założyciela jeźdźców pozostał tylko wychudły cień.
   Jeźdźcy gryfów to osoby, które po teoretycznym przeszkoleniu z innymi, same zdobyły gryfie jajo i wyklutego zwierza oswoili, czyniąc go nie tyle podopiecznymi, co bratem, siostrą, częścią siebie. To najemnicy, którzy wraz z gryfami wykonują zlecone im zadania.
   Czyściciele osoby najniższe rangą wśród jeźdźców, pomocnicy, sprzątacze.
   (więcej informacji - klik)

Symbole i cechy charakterystyczne:
   Symbolem jeźdźców jest, co oczywiste, gryf z siodłem na grzbiecie i jeźdźcem, który w przednich łapach trzyma gałązkę tarynu, rośliny rosnącej jedynie na wschodnich szczytach Gór Przodków, oraz miecz, nawiązanie do najemnego trybu pracy.
   Cechami charakterystycznymi jeźdźców są:
   - skórzane stroje w kolorze brązu (nawiązanie do umaszczenia gryfów), z naszytym na piersi symbolem. Głębokie kaptury chroniące od zimnych wiatrów, czerwone chusty, którymi przewiązuje się pas, służące także do zasłaniania twarzy; niewielu wie, że wysoko w górach i nad chmurami, wiatr potrafi nieść ze sobą mróz.
   - twarze jeźdźców naznaczane są czarnymi tatuażami; pod prawym okiem mają wymalowane trzy pionowe kreski.
   - przy pasach noszą flety; gryfy reagują nie na komendy głosowe, a na odpowiednie tony fletu.
   - miecze, które noszą posiadają rękojeść w kształcie gryfiej głowy, tak jak noże, które wytwarzają z utraconych gryfich pazurów.