Dla Kerończyków symbol ucisku i przegranej, dla Wirgini zwycięstwa i tryumfu. Oderwana od Keronii, prowincja oficjalnie cieszy się autonomią, nieoficjalnie traktowana jako terytorialna część Wirgini. Rolniczo uboga, słynie z burzliwych starć między Kerończykami i Wirgińczykami.

Właściwie: Prowincja demarska
Potocznie: Prowincja wirgińska
Odmiana:  r. męski: demarski, r. żeński: demarska, r. nijaki: demarskie.
Osoba reprezentująca władzę: gubernator – Wilhelm Escanor
Poprzednik: Enea Marvolo, królowa Królestwa Keronii (4 rok Ery Świetlnych Dni - 5 rok Ery Świetlnych Dni)
Rodzina gubernatora (żona i dzieci w kolejności od najstarszego):

• Laguna Escanor – żona gubernatora,
• Rhys  - syn Laguny z poprzedniego małżeństwa,
• Joana – nieślubna córka gubernatora,
• Islara – starsza córka gubernatora i Laguny,
• Liwia – młodsza córka gubernatora i Laguny,
• Dem – syn gubernatora i Laguny.

Poprzednia dynastia: Marvolo (do 5 roku Ery Świetlnych Dni)
Stolica: Demar
Siedziba gubernatora: Twierdza Gubernatora (Twierdza Diabła) nieopodal Demaru
Większe miasta: Demar, Madrat, Kansas, Varuskunta
Ustrój polityczny: Na czele prowincji stoi gubernator mianowany przez wirgińskie Zgromadzenie Lordów na czele z królem. Prowincja oficjalnie posiada autonomię (stąd nazwa i jej stolica – Demar oraz funkcja gubernatora). W praktyce jest o wiele bardziej zależna od Wirgini, która narzuca jej gospodarkę, większość praw, politykę zewnętrzną i wewnętrzną. Jest nieomal częścią Wirgini.
Ustrój społeczny: funkcjonuje podział stanowy (jak w Keronii), kastowy (typowy dla Wirginii) nigdy się nie przyjął.
Wyróżniamy stany:

• wielcy panowie feudalni (możnowładztwo, arystokracja)
• rycerstwo
• kapłaństwo
• mieszczaństwo
• pospólstwo
• niewolnicy

Klimat: mieszany suchy, występują 4 pory roku - opady znacznie rzadsze niż w Keronii ze względu na bliskość pustyni Lavay, górski (Góry Mgieł i Przodków), morski (na północy, okolice Madratu)
Flora: Na północy prowincji dominują lasy mieszane i roślinność wysokogórska (Góry Przodków), pustynia i półpustynia zajmuje środkową i południową część (Pustynia Lavay), najdalej na południu znów przeważa roślinność wysokogórska (Góry Mgieł).
Fauna: Zwierzęta charakterystyczne dla klimatu mieszanego i górskiego (owady, drobne ssaki, gady, króliki, jelenie, lisy, sowy, dziki). Na półpustynnych i pustynnych obszarach spotyka się sępy, gady, drobne ssaki, jednogarbne wielbłądy, szakale, owady.
Religia: zróżnicowana – głównie politeizm, Kerończycy zachowują swoja wiarę, Wirgińczycy przynoszą swoją. Zdarzają się konflikty na tle wyznaniowym.
Język urzędowy: wirgiński, wspólny, nieoficjalnie funkcjonuje także keroński
Waluta: 1 lyra wirgińska = 100 negwów [1 lyra = 1 realnej, współczesnej złotówce] oraz waluta kerońska (denary)
Handel:

• import zboża, płody rolne, drewno, ryby, rudy metali
• eksport daktyle, nabiały z wielbłądziego mleka, piaskowiec, soczewica, kasze, niewolnicy

Gospodarka: Rolnictwo głównie w północnej części kraju, słabo rozwinięte. Połowy morskie i słodkowodne na niewielką skalę. 
Organizacje: Alchemicy, banda Nefryt, Bractwo Nocy, Gildia Złodziei, Ruch Oporu, Zakon Wśród Wzgórz, Siostry Miecza
Ludność: ludzie, elfy, półelfy, krasnoludy, eneidy, gobliny, skrzydlaci, wampiry
Plemiona: Wiewiórki
Kultura: Jest mieszaniną wpływów kerońskich i wirgińskich, kerońskie zwyczaje dominują w części północnej, część południowa pozostaje pod wyraźnym wpływem Wirgini.
Obchodzi się Dremady, Karance, dzień zmarłych.
Architektura prowincji demarskiej to drewniane bądź ceglane chaty i domy, w zależności, który materiał jest bardziej dostępny. Dachy są skośne, a woda deszczowa często wykorzystywana do przydomowych poletek warzywnych. Jest to typowa architektura, jaką można spotkać na całym terenie Królestwa Keronii.
Do demarskiej kuchni weszły zapożyczone z Wirgini przysmaki: karmelizowane koniki polne, pieczone szarańcza i  pustynne skorupiaki. Spożywa się pasty smarowane na chlebowych plackach. Wśród warzyw dominują strączkowe: ciecierzyca, soczewica, a wśród mięs baranina. Ziemniaki pojawiają się rzadko, na talerzach częściej goszczą kasze, popularne są sery, jaja, owoce - figi, daktyle. Kuchnia południowej części prowincji uchodzi za zdecydowanie bardziej pikantną niż północnej, mniej w niej ryb i owoców morza.
Z racji związków z Wirginią, na demarskich targach można spotkać wystawianych na sprzedaż niewolników. Coraz częściej widuje się ich w siedzibach możnych i bogatszych kupców, gdzie stanowią tanią siłę roboczą i służbę.