Dawna południowo-wschodnia Keronia, obszar łagodny, rolniczy, w wyniku wojen kerońsko-wirgińsko-quingheńskich przyłączona do Cesarstwa Quingheny.

Właściwie: Prowincja północna
Potocznie: Prowincja quingheńska, prowincja q 
Władca: aktualny cesarz quingheny

Poprzednik: Enea Marvolo (4 rok Ery Świetlnych Dni - 5 rok Ery Świetlnych Dni)
Sprawujący rządy w imieniu cesarza: emisariusz - Erhan Arenat
Poprzednia dynastia: Marvolo (do 5 roku Ery Świetlnych Dni)
Stolica: Alcantara
Siedziba lokalnej władzy: Tallos, Pałac Brzasku
Większe miasta: Tallos, Ligurion, Belfren, Diriad, Virax
Ustrój polityczny: monarchia dziedziczna
Najwyższą władzę sprawuje cesarz. Jest ona dziedziczna, przekazywana najstarszemu potomkowi, początkowo tylko najstarszemu synowi, w późniejszym okresie, przy braku męskiego potomka, także córce.
Prowincja administracyjnie podlega stolicy Quingheny, Alcantarze. Jest od niej zależna politycznie, nie może sama decydować o strategii międzynarodowej,  aczkolwiek posiada sporą swobode w sprawach wewnętrznych (gospodarka, kultura, kwestie społeczne łacznie z językiem). Władzę, w imieniu cesarza, sprawuje zarządca prowincji, zwany emisariuszem. Wyznacza go i odwołuje sam Syn Morza, cesarz Quingheny. Obecnie rolę tę sprawuje Erhan Arenat, dziecko jeszcze, w praktyce prowincją zarządza minister, Kara Arenat, jego siostra. 
Ustrój społeczny: stanowy
Klimat: mieszany morski, 4 pory roku, na obszarach Gór Mgieł typ górski, na wyspach morski.
Flora: W Górach Mgieł występuje roślinność wysokogórska, nieliczne bagna w dorzeczach rzek, największe obszary zajmują lasy mieszane. Na wybrzeżu dominują ruchome wydmy i sosnowe lasy.
Fauna: daniele, króliki, muflony, kuropatwy, przepiórki, kozice, żbiki, tchórze, jaszczurki, w górach zwierzęta charakterystyczne dla danego piętra górskiego. Morza bogate w ryby, skorupiaki, gąbki, mięczaki.
Religia: zróżnicowana – głównie politeizm praktykowany przez Kerończyków, mniej liczni Quingheńczycy zachowują swoją wiarę - monoteizm. W niektórych regionach obie religie przenikają się nawzajem.
Język urzędowy: quingheński, wspólny, keroński
Waluta: kerońskie denary, quingheńskie dirheny
Handel:

• import artefakty, technologie, metale, płótna i materiały
• eksport zboża, płody rolne, drewno, wyroby drewniane, wełna, ryby, rudy

Gospodarka: Łagodny klimat sprzyja rozwojowi rolnictwa - uprawy zajmują ponad połowę prowincji. Drewno pozyskiwane jest głównie na potrzeby własne z lasów na północy prowincji i porastających łagodniejsze stoki Gór Mgieł. Hoduje się kozy, owce. Prowincja pozostaje w umowie handlowej z Quingheną, przez nią także z Wegą.
Organizacje:  Zakon Wśród Wzgórz, Siostry Miecza
Ludność: ludzie, półelfy, elfy, krasnoludy, wilkołaki (dzikie), driady, nimfy wodne, syreny, gobliny, orki, eneidy, mieszańce, skrzydlaci
Kultura: Mieszanina wpływów kerońskich i quingheńskich (dobrowolnie przyjętych przez miejscowych). Jak w Quinghenie, dużym szacunkiem i czcią otacza się morze. Przyjął się również zwyczaj udzielania ślubu przez kapitana okrętu.
Architektura prowincji jest niezwykłą mieszanką obu kultur; budownictwo bierze elementy zdobnicze z Quingheny i subtelnie łączy je z typowym budownictwem Keronii. Domy są raczej drewniane, z kamiennym cokołem; dachy dwuspadowe.
W prowincji jada się to, co dają pola uprawne, hodowle zwierząt i połowy w morzach; pojawiają się dania będące mieszanką obu kuchni; przyprawia się mocniej dania zaczerpnięte z Królestwa, bądź używa lokalnych składników do potraw typowych dla Quingheny. Czymś normalnym są owoce używane w daniach jako słodkie dodatki i gęste sosy.
 Z ubiorem jest podobnie - to łączenie stylów kerońskich i wpływów z Quingheny.