Dawniej jedna z kolonii Quingheny, w 929 roku Ery Uschłych Drzew, korzystając z sytuacji międzynarodowej (Quinghena zdobywała właśnie ziemie w Keronii), ogłosiła niepodległość. Obecnie znana jest ze ścisłego sojuszu z Quingheną (eksport do Cesarstwa po niskich cenach, obecność quingheńskich wojsk, towarów z Quingheny nie obejmuje cło) oraz  neutralności w konflikcie Keronia-Wirginia. Wega jest jedynym państwem stworzonym wspólnie przez ludzi i elfy żyjące na równych prawach.

Właściwie: Księstwo Wegi
Potocznie: Wega
Odmiana:  r. męski: wegański, r. żeński: wegańska, r. nijaki: wegańskie. Mieszkaniec to Wegańczyk, mieszkanka Weganka, mieszkańcy Wegańczycy.
Książę i księżna: Cathal Darilion (półelf ze szlachty miecza) i Alkatrí z domu Neana (człowiek ze szlachty miecza)
Poprzednik: Nolan Ringëril (elf ze szlachty togi)
Poprzednia dynastia: Ringëril (elfy ze szlachty togi, ostatni władca obalony w wyniku przewrotu)
Stolica: A’hía
Większe miasta: A’hía, Otis, Nisza
Ustrój polityczny: monarchia parlamentarna
Każde większe miasto wybiera swojego przedstawiciela do Somhaile (Rady Miast). Głową tego zgromadzenia jest książę, którego władza jest dziedziczna (przechodzi na wybrane dziecko władcy, najczęściej jest to najstarszy syn).
Ustrój społeczny: stanowy
Istnieją 4 stany:

• Stan Pierwszy – szlachta dzieląca się na tzw. szlachtę miecza (rycerstwo) i szlachtę togi (urzędnicy)
• Stan Drugi – kupcy, handlarze
• Stan Trzeci – rolnicy posiadający własną ziemię
• Stan Czwarty – wszyscy pozostali

Klimat: śródziemnomorski z ciepłym i suchym latem, łagodną zimą
Flora: roślinność twardolistna, wiecznie zielona, makia - zarośla złożone z krzewów, krzewinek (mirty, wrzośce, wawrzyny) i skarlałych drzew (dęby, cedry, dzikie oliwki, cyprysy, jałowce, sosny), aromatyczne rośliny zielone, oleandry, miejscowo lasy monsunowe
Fauna: daniele, muflony, koziorożce, kozice - w obszarach górzystych, króliki, żenety, kameleony, dziki, lisy, szakale złociste - pozostałe tereny.
Religia: monoteizm
Połączenie wierzeń quingheńskich z elfickimi. Wegańczycy wierzą, że istnieje jeden niematerialny bóg Ard-Athair (utożsamiany z elfickim Asuryanem), objawiający się w 9 aspektach:

• Rota-Himmel (pobłażliwe niebo)
• Mirai-Heg (nieubłagane przeznaczenie)
• Aszara (siły tajemne, magia)
• Mathlann (oczyszczające burze)
• Ursun (opiekun zmarłych)
• Karnos (władca bestii)
• Azverse (muzyka i taniec)
• Isha (urodzaj ziemi)
• Sho’sarrah (lecznicza moc ziół)

Język: wegański, wspólny, quingheński
Waluta: 1 oira = 50 ergit
Handel:

• eksport: oliwki, oliwa, figi, winogrona, pistacje, olejki eteryczne, owoce morza, owoce cytrusowe
• import: metale, sztukateria (z Rivendall i z Dolnego Królestwa), przyprawy, technologie z Quingheny

Gospodarka: Wega ma przede wszystkim rolniczy charakter, czemu sprzyja łagodny klimat. Wega pobiera cło za tranzyt towarów przez swoje terytorium. Duże dochody przynosi rybołówstwo. Istnieją liczne kamieniołomy, natomiast nie ma możliwości wydobycia metali.
Organizacje: Bractwo Nocy, Światło Ukoronowane, Zakon Wśród Wzgórz, Siostry Miecza
Ludność: ludzie, elfy, półelfy, krasnoludy, driady, nimfy wodne, skrzydlaci
Wygląd mieszkańców: zwykle oliwkowa cera, włosy częściej ciemne (czarne, brązowe) niż jasne. Oczy w różnych kolorach, choć osób o oczach niebieskich czy szarych jest mało. Większość Wegańczyków jest smukła ze względu na to, że od dawna „mieszają się” z tamtejszymi elfami.
Kultura: Jest mieszaniną wpływów ludzkich i elfickich. Najbardziej znane święta to Karance (zapożyczone z Keronii, ale obchodzone bardziej nostalgicznie) i Święto Plonów (radosne święto, podczas którego bardziej niż kiedykolwiek doceniany jest aspekt Isha). Powszechnym zwyczajem jest wkładanie zmarłemu do trumny listka oleandra skropionego odrobiną krwi członków najbliższej rodziny.
W architekturze dominują niskie, kamienne domki i wąskie uliczki. Charakterystyczne dla Wegi jest pozytywne nastawienie wobec półelfów i postrzeganie mieszania się ras jako naturalnego zjawiska.
Kuchnia wegańska słynie z dużej ilości warzyw, owoców morza i ryb podawanych na różne sposoby, małej zaś czerwonego i białego mięsa. Warzywa chętnie skrapiane są oliwą z oliwek. Ulubionym deserem są figówka - słodkie ciasto z dodatkiem fig i strucle pistacjowe.