Aktywny spis treści
-
Kresy Północne
-
Królestwo Keronii
-
Quinghena
-
Wega
-
Wirginia
~*~~*~ ~*~ ~*~
klimat: biegunowy, podbiegunowy
Zimny i mroźny, jeden z najsurowszych klimatów, z temperaturą rzadko przekraczającą 0, tylko w najcieplejszym miesiącu utrzymującą się na poziomie do 10 stopni, w najchłodniejszym miejscu kraju spadającą nawet do -60. Nie ma tutaj klasycznych pór roku, brak termicznego lata, chyba że jako takie liczyć najcieplejszy miesiąc w roku. Śnieg pokrywa ziemię grubą okrywą przez cały rok, nierzadko dodatkowo skuwa go jeszcze lód. Opady są nieliczne, głównie śnieżne. Charakterystyczne są wiejące od wnętrza kontynentu bardzo silne, porywiste wiatry, niosące panujący tam chłód i mróz. Na obrzeżach klimat jest odrobinę cieplejszy, im dalej w głąb kraju, tym mroźniejsze dni i noce, tutaj nawet w najcieplejsze miesiące temperatura nie przekracza 0. Zjawiskami, jakie spotyka się na Kresach, są trwające nawet pół roku dni i noce polarne oraz burze śnieżne i zorze polarne. Dominuje uboga roślinność tundrowa i wieczna zmarzlina. Olbrzymie, nieosłonięte połacie lądu, nękane wiatrami i mrozem, nie sprzyjają długotrwałym pieszym wędrówkom, zamieszkujące głąb kraju ludy używają psich zaprzęgów i rakiet śnieżnych. Jedynie na wybrzeżu i w jego najbliższej okolicy rozrastają się iglaste lasy. Te tereny zamieszkują żyjący w długich domach wybitni żeglarze, lud twardy i surowy, jasnowłosy i jasnoocy.
Podczas żeglugi po otaczających Kresy Północne wodach należy uważać na dryfujące po morzu kry lodowe, szczególnie w okresie ociepleń, gdy lody pękają i odczepiają się od mas lądu, oraz na wyrastające jakby znikąd lodowe góry, na których niejeden statek zakończył swój rejs. Woda jest tu lodowata, w najcieplejszym miesiącu jej temperatura wynosi 7 stopni, w najzimniejszym spada poniżej 0.
klimat: mieszany, umiarkowany
Klimat określany mianem mieszanego. Występują cztery pory roku, trwające nierównomiernie, z najdłuższym latem i zimą – po 6 miesięcy każde i krótkimi okresami przejściowymi, jakimi są wiosna i jesień. Roczne wahania temperatur są znacznie, kerońska zima należy do jednej z najsurowszych, śmiało może pod tym względem konkurować nawet z Kresami Północnymi. Opady śniegu są częste i obfite, silne wiatry nieraz całkowicie zaburzają widoczność, wzniecając zamiecie, a temperatura w najzimniejszym miesiącu spada nawet do -60 stopni. Lato, będąc kontrastem do zimowej pory, charakteryzuje się upalnymi, słonecznymi dniami, z rzadka przerywanymi opadami deszczu. Temperatura waha się średnio od 25-30 stopni, najwyższe temperatury, jakie odnotowano na kerońskich ziemiach dochodziły nawet do 40. Przejściowa, wiosenna pora niesie ze sobą ocieplenia, śniegi topnieją, a spływające z gór maleńkie strumienie przemieniają się w szerokie i porywiste, zrywające brzegi rzeki. Częste są nagłe burze, nieraz przemieniające się w prawdziwe nawałnice i doprowadzające do powodzi. W początkowym okresie wciąż zdarzają się przymrozki, a temperatura powietrza waha się od 0-5 stopni, z tendencją wzrostową wraz z upływem dni, aż osiągnie 15 stopni. Dzienna pora dnia wydłuża się, równając pod względem czasu trwania z nocą, z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza. Jesień, jako formę pośrednia między latem a zimą podzielić można na dwa umowne okresy, o nieustalonym czasie trwania, zmiennym. Złota jesień, słoneczna i stosunkowo ciepła, przechodząca stopniowo, wraz z upływem dni, w jesienną szarugę, mokrą, dżdżystą, coraz chłodniejszą. Nad ranem zaczynają pojawiać się przymrozki, a leżące na ziemi, gnijące liście niemal co dzień moczy mżawka. Zaczyna ubywać dnia na korzyść nocy, opady są umiarkowane, zazwyczaj ciekłe, jeśli zaś stałe, to zanikające, co sprawia, że szaruga jesienna jest najbardziej pochmurnym okresem w Keronii. Odnotowane w tym okresie temperatury mieszczą się w tych samych granicach, co podczas wiosny, tj. 5-15 w czasie złotej jesieni i 0-5 stopni w okresie szarugi, ale z tendencją malejącą, nie zaś wzrostową. Największe opady w kraju występują na Bagnach Tysiąca Rzek, najmniejsze na Pustyni Lavay, gdzie odnotowano także najwyższe temperatury.
Na kerońskim wybrzeżu klimat jest łagodniejszy niż w centrum kraju, z chłodniejszymi latami, mniej surowymi zimami. Opady są obfite przez cały rok, powietrze bardziej wilgotne, z mniejszą amplitudą temperatur pomiędzy najchłodniejszym i najcieplejszym miesiącem. Jedynym wyjątkiem jest tutaj wschodnie wybrzeże, stanowiące jeden z krańców pustyni Lavay. Tam nawet zimową porą jest gorąco i upalnie, a jakiekolwiek opady są rzadkością, chybaby w okresie kalendarzowego lata i tylko na wybrzeżu, gdzie klimat znajduję się pod wpływem morskiego powietrza. Nocą temperatura spada znacznie poniżej 0, a przymrozek ścina piasek, za dnia słońce daje się we znaki, grzejąc niezmordowanie. Pomimo tego klimat Lavay uznaje się za łagodniejszy w porównaniu z Wielką Pustynią Wirgińską, a znaczna część kerońskich piasków to półpustynia, dopiero tuż przy wirgińskiej granicy przechodząca we właściwą pustynię.
Na obszarach górskich, niezależnie od pory roku, temperatura obniża się wraz ze wzrostem wysokości, podobnie liczba opadów atmosferycznych. Powyżej linii wiecznego śniegu pokrywa śnieżna utrzymuje się przez cały rok. W Górach Mgieł, jako w najwyższych pasmach w Keronii, odnotowano najniższe temperatury w tym kraju i najsurowsze zimy. Niższe, ale starsze od Gór Mgieł, Góry Przodków mają klimat odeń łagodniejszy, wciąż jednak mroźniejszy i surowszy niż pozostałe miejsca w kraju. Także Puszcza Obcych Drzew i Dolina Ciszy, zwana także Zagubioną Doliną, rządzą się własnymi prawami. Drzewa Tir Faldr rządzą się własnymi prawami, a te dziwnym zbiegiem okoliczności przypominają quingheńskie realia. Upały, deszcze w okolicy południa, wilgoć w powietrzu niemal przez cały rok, nawet w okresie zimy. Magia lasu jest silna, a jego serce utrzymuje wszystko przy życiu, służąc tylko naturze i nikomu innemu. Dolina Ciszy, w odróżnieniu od Puszczy, zależy od magii elfów z Irandal, surowy klimat Gór Mgieł zdaje się nie mieć tu dostępu, łagodzony mocami starszymi niż wszystko inne.
Powietrze jest silnie nagrzane i wilgotne w ciągu całego roku. Dobowe i roczne wahania temperatur są nieznaczne, przez cały rok panują wysokie temperatury, które nie spadają poniżej 25 stopni, często przez dłuższy czas utrzymują się na poziomie 30. Wraz ze wzrostem wysokości temperatura obniża się, jednak różnice temperatur dobowe i roczne wciąż pozostają na tych terenach małe. Po gorącym dniu następują wilgotne i parne noce. Intensywne parowanie przyczynia się do tworzenia kłębiastych chmur, ulew i burz - opady są bardzo duże, nasilają się koło południa, a ich rozkład w ciągu roku decyduje o wyznaczeniu dwóch charakterystycznych pór – deszczowej i suchej. Na północy kraju wyróżnia się dwie pory deszczowe, w centrum tylko jedną, zaś na obszarach leśnych opady są tak częste, że niemożliwe jest wyróżnienie jednej, właściwej pory dżdżystej. Na półwyspie Alvigalu, najbardziej wysuniętym na północy-wchód fragmencie lądu, klimat jest zbliżony do wegańskiego, z suchym, ciepłym okresem letnim, kiedy temperatura nie spada poniżej 25 stopni i łagodnym, krótkim zimowym, trwającym jednak nie 3, a 2 miesiące, z temperaturą w najchłodniejszym okresie w przedziale 5-10 stopni. Region ten słynie jako największy eksporter oliwek. Surowszy klimat, zbliżony do pustynnego panuje na południowo-wschodnim krańcu Quingheny, tam, gdzie leży jedyna w tym kraju pustynia Karmah. Noce są tam zimne, nawet mroźne, z temperaturą spadającą poniżej 0. W ciągu dnia słońce daję się we znaki podróżnym, temperatura nierzadko przekracza nawet 30 stopni. Opady, wyłamując się z zasad dwóch lub jednej pory dżdżystej, są nieliczne, nasilone tylko na obrzeżach pustyni, a i tam występują głównie tylko po przejściu burzy piaskowej.
Państwo jest ulokowane na zbiegu płyt tektonicznych, co czyni z niego niebezpieczne miejsce z powodu aktywnych wulkanów i niesionych z głębi Oceanu Zachodniego fal tsunami, które, chociaż nie są zagrożeniem na pełnym morzu, w strefie nadbrzeżnej, gdzie osiągają wysokość kilkudziesięciu metrów, niszczą nadbrzeżne miejscowości. Pojawiają się też trzęsienia ziemi, chociaż z tym ostatnim, jak na razie nieskutecznie, starają się walczyć magowie pogodowi.
Dominują wiecznie zielona lasy, przypominające swoją budową pradawne puszcze i puszczę Obcych Drzew z Keronii, stąd wzięło się mniemanie, że to stąd pochodzą zaklęte drzewa Tir Faldr. Oprócz nich wyróżnić można rozległe obszary równinne porośnięte zielenią i wyżynny obszar stanowiący piaszczystą pustynię Karmah. Wody otaczającego Quinghenę Oceanu Zachodniego są raczej ciepłe i średnia temperatura wynosi ok. 16 stopni. Zatoki nadmorskie tworzą piękne laguny, a podwodne skały rafy koralowe i atole, obfitujące w podwodną faunę i florę, będące zarazem zmorą żeglarzy. Jakby tego było mało, na obszarach w pobliżu Quingheny występują huragany i formują się cyklony tropikalne.
Charakteryzuje się ciepłym i suchym latem, łagodną zimą, bez większych opadów. Te ostatnie, jeśli występują, to częściej w okresie zimowym niż letnim. Dominującą porą jest lato, zimna trwa zaledwie 3 miesiące. Latem temperatura nie spada poniżej 25 stopni, zimną temperatura najchłodniejszego miesiąca znajduje się w przedziale od 0 do 10 stopni. Burze występują rzadko, jeśli już się pojawią, to są gwałtowne, szybko się zaczynają i szybko kończą. Są one wynikiem wpływu mas powietrza znad Quingheny. Jeden jedyny, nieczynny wulkan Ratill sugeruje, jakoby wyspa była kiedyś, miliony lat temu, częścią Quingheny, ale z woli bogów kształtujących świat oddzieliła się od niej, wysuwając w stronę kerońskiego wybrzeża. Otaczające Wegę wody są stosunkowo ciepłe i spokojne, ułatwiające żeglugę. Jedynie w okresie przejściowym między zimą i latem mogą występować sztormy i mocniejsze wiatry. Sielankowy obraz wyspy burzą pojawiające się tam tornada, gwałtownie wirujące kolumny powietrza, będące jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i chmurami. Mają różne rozmiary, od malutkich i niewiele znaczących po prawdziwe olbrzymy, przyjmują postać leja, węższym końcem dotykającego ziemi. Całkowicie nieprzewidywalne, czasem pojawia się kilka lejów na raz.
klimat: pustynny, półpustynny
Klimat wybitnie suchy, sprzyjający powstawaniu pustyń. W praktyce istnieje tylko jedna pora roku – jest nią niekończące się lato. Cechą charakterystyczną są braki opadów i duże dobowe wahania temperatur. Dni są gorące i upalne, noce chłodne, ze spadkiem temperatury nawet poniżej 0. W najcieplejszym miesiącu średnia temperatura znacznie przekracza 25 stopni. Częstym zjawiskiem atmosferycznym są porywiste wiatry i nagłe burze piaskowe, gorsze od nich kurzawy coriolisa, nocą zaś przymrozki i mrozy.
Na wschodnim wybrzeżu suchy i pustynny klimat łagodzą wiejące znad Wielkiego Oceanu Wschodniego wiatry, które niosą nasilenie opadów deszczu i niewielkie ochłodzenie. Z tego powodu, jeśli nie liczyć dorzecza Kanaai, jest to najżyźniejszy obszar Wirgini. Pewne złagodzenie surowego i gorącego klimatu występuje także w okolicy Gór Mgieł. Te ostatnie stanowią barierę dla napływających mas powietrza, po stronie dowietrznej, tj. wschodniej, opady są częstsze. Zachodnie wybrzeże uchodzi za najsuchsze na ziemi, praktycznie bez opadów. Z jednej strony odgraniczone masywem górskim, z drugim Oceanem Zachodnim, deszcze są tutaj prawdziwą rzadkością, zwilżają ziemię zaledwie raz na 15 lat. Górskie szczyty sprzyjają powstawaniu porannych mgieł, a gdy te opadną, rosy, jednego z nielicznych źródeł wody na tamtejszych obszarach pustynnych. Suchość tutejszego klimatu potęguje jeszcze wpływ zimnego prądu morskiego Altipano, co w mowie starych mieszkańców pustyni oznacza niewzruszony nurt.
Dominującą formą roślinną są pustynie i półpustynie, z ukrytymi na ich obszarze oazami i rzekami okresowymi. Jedynie w Górach Mgieł flora odbiega od tego schematu, tworzy ją roślinność górska i wysokogórska, a powyżej obszaru wiecznego śniegu pokrywa śnieżna utrzymuje się przez cały rok, wyłamując się z suchego klimatu Wirgini. Woda u wybrzeży Wirgini może mieć nawet 25-27 stopni, niższa temperatura występuje tylko w obrębie działania niewzruszonego nurtu Altipano. Sztormy są tutaj rzadsze, jedynie w okresie letnim w okolicy ujścia Kannai.
__________________________________
Art I: RaV89 on deviantART
Art II: ReneAigner on deviantART
Art III: RaV89 on deviantART
Art IV: jhtART on deviantART
Art V: AnthonyPismarov on deviantART
zakładki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz