Wygląda na to, że kopnął mnie zaszczyt bycia pierwszą :)
Co do notki - jest krótka, ale bardzo fajnie się ją czyta. Zastanawiam się, kim jest ten naga, czy mówi prawdę, czy może opisuje wydarzenia, trochę naginając fakty? Kim jest ten ich bóg? Gdzie można spotkać tę nację? Gdzie pójdzie wygnaniec, co zrobi?
Tyle pytań i oczekiwanie na ciąg dalszy.
Co do stylistyki etc się nie wypowiem, bo sama mam z tym problem.

Troszkę brakuje przecinków, ale pomimo tego bardzo fajnie - jak zwykle - się czyta. Też mnie zastanawia, kim jest naga i jakie będą jego dalsze losy. Awansuje do pobocznych? Ma związek z postaciami, jakąś historią, w którą zostaną wplątani? A może to luźny wpis?
Historia jak z życia - ile jest niesprawiedliwości... (dobra, stop, nie smęcimy). Dokąd skieruje swe kroki zhańbiony? Czy w ogóle będzie się potrafił odnaleźć w obcym dlań świecie?
Nastrój nieco melancholijny, pełen wątpliwości... udziela się. Co jak co, ale nastrój to ty potrafisz budować.

Ciekawie się zapowiada - nowa postać, nowy wątek w fabule... coś czuję, że losy bohatera notki, Eliasa i Guldora kiedyś się splotą :)
A "zgniłego węgorza" kocham. Nowy punkt do listy kreatywnych określeń ludziopodobnego draństwa ;P

Podobały mi się smaczki. "Przysięgać na Wielkie Pływy" i – cytując za Nefryt – "zgniły węgorz". ♥
Powinno być "przez wzgląd" zamiast "na wzgląd". Zwłaszcza że "na" powtarza się i w zdaniu poprzedzającym to wyrażenie, i w tym zdaniu, i w zdaniu następnym.
Bardzo przyjemnie się czytało. Z jednej strony suche fakty, rzeczowa relacja bez wdawania się w szczegóły, a z drugiej – stronniczość prowadzącego dziennik, opisywanie wydarzeń jego oczyma. Był nastrój. Lubię początek i lubię końcówkę. Najbardziej ostatni akapit właśnie, w którym najlepiej moim zdaniem objawia się przywiązanie bohatera do swojej nacji. Nie biadoli, nie rozpacza. Stwierdza, że darowano mu życie, podaje przyczyny. Ot, wydarzenie jak wydarzenie. A na końcu pisze, że wolałby stracić kończynę albo umrzeć. I zostawia czytelnika z pytaniem, na które nie ma odpowiedzi, a nawet jeśli, to nie da się jej przekazać. I jeszcze nazywa go "milczącym przyjacielem", tak trochę się z nim spoufala. Strasznie mi się to podoba.